ریسک ای اس جی (زیست محیطی، اجتماعی، حاکمیتی)

این اصطلاح به مجموعه‌ای از ریسک‌ها اشاره دارد که به سه حوزه محیط‌زیست، مسئولیت‌های اجتماعی و حاکمیت شرکتی مربوط می‌شوند. این ریسک‌ها می‌توانند تأثیرات عمده‌ای بر عملکرد مالی و عملیاتی شرکت‌ها داشته باشند و از این رو توجه به آن‌ها در ارزیابی سرمایه‌گذاری و تصمیم‌گیری‌های تجاری ضروری است.

هر یک از این سه بخش می‌تواند خطرات خاص خود را ایجاد کند:

• ریسک محیط‌زیستی (Environmental): این ریسک‌ها به مسائلی نظیر تغییرات اقلیمی، آلودگی، مصرف منابع طبیعی و آسیب به اکوسیستم‌ها مربوط می‌شوند. شرکت‌هایی که نتوانند به طور مؤثر از منابع طبیعی استفاده کنند یا به حفاظت از محیط‌زیست توجه نداشته باشند، ممکن است با هزینه‌های زیادی مانند جریمه‌های زیست‌محیطی یا کاهش اعتبار مواجه شوند.
• ریسک اجتماعی (Social): این بخش به روابط شرکت‌ها با ذینفعان اجتماعی‌شان مانند کارکنان، مشتریان، جوامع محلی و تأمین‌کنندگان مربوط است. موضوعاتی مانند حقوق بشر، شرایط کاری، تنوع و شمول (Diversity & Inclusion)، مسئولیت و عدالت اجتماعی و نیز تأثیر بر رفاه اجتماعی از جمله نکاتی هستند که می‌توانند بر ریسک اجتماعی تأثیر بگذارند. کم توجهی یک شرکت به مسائل اجتماعی می‌تواند منجر به آسیب به شهرت شرکت، اعتراضات عمومی، افت اعتبار، مشکلات قانونی یا دعاوی حقوقی شود.
• ریسک حاکمیتی (Governance): این ریسک‌ها به شیوه‌های مدیریت و رهبری شرکت‌ها مربوط است، و شامل ریسک شفافیت در گزارش‌دهی، ساختار مالکیت، انطباق با قوانین و مقررات و نحوه مقابله با فساد، ریسک شفافیت در تصمیم‌گیری‌ها و نحوه برخورد با سهامداران و سطح نظارت بر شرکت می گردد. ضعف در حاکمیت شرکتی می‌تواند منجر به سوءاستفاده از منابع، فساد یا بحران‌های مدیریتی همچون مشکلات مالی یا افت اعتماد عمومی شود.

به‌طور کلی، شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران باید به این ریسک‌ها توجه داشته باشند، زیرا می‌توانند به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر سودآوری و پایداری بلندمدت تأثیر بگذارند.