Futures Studies
Futures Studies creates alternative futures by making basic assumptions problematic. Through questioning the future, emerging issues analysis, and scenarios, the intention is to move out of the present and create the possibility for new futures.
Why study the future? Because our existence depends upon the anticipation of what is to come and our preparation and policymaking responses. Writer H.G. Wells called for a “science of prediction” in 1902 in his “The Discovery of the Future.” Since then, the study of the future has gradually become more formalized.
مطالعات آینده‌پژوهی، که به عنوان آینده‌پژوهی یا آینده انگاری شناخته می‌شود، یک حوزه تحقیقاتی-عملی میان‌رشته‌ای است که به بررسی آینده‌های ممکن و تأثیرات آینده‌های جایگزین برای حال حاضر می‌پردازد. این شاخه شامل تفکر سیستماتیک و جامع است که برای درک، پیش‌بینی و توسعه روندها و چالش‌های می باشد که ممکن است آینده را تغییر دهد.
هدف اصلی مطالعات آینده‌پژوهی، پیش‌بینی آینده به صورت قطعی نیست، بلکه به دنبال کشف آینده ی قابل قبول و درک عواملی است که بر آن تأثیر می گذارد. هدف آن ارائه بینش‌ها و ابزارها برای افراد، سازمان‌ها و جوامع است تا تصمیمات آگاهانه اتخاذ کنند، استراتژی‌ها را توسعه دهند و سیستم‌های قابل انطباق و مقاوم در مواجهه با عدم قطعیت ایجاد کنند.
مطالعات آینده‌پژوهی از روش‌ها و رویکردهای مختلفی از جمله برنامه‌ریزی سناریو، تحلیل روندها، مدل‌سازی و شبیه‌سازی، نظرات کارشناسان و فرآیندهای مشارکتی استفاده می‌کند. این روش‌ها به شناسایی مسائل ناشی از نهادهای نوظهور، ارزیابی ریسک‌ها و فرصت‌های پتانسیلی و تصور آینده‌های جایگزین کمک می‌کنند. با در نظر گرفتن دیدگاه‌ها و نتایج پتانسیلی متعدد، مطالعات آینده‌پژوهی به تفکر انتقادی، بینش بلندمدت و تصمیم‌گیری فعال تشویق می‌کند.
حوزه مطالعات آینده‌پژوهی به مجموعه‌ای گسترده از موضوعات شامل: پیشرفت‌های فناوری، تغییرات اجتماعی و فرهنگی، پایداری محیطی، روندهای اقتصادی، حکمرانی، سیاست و رفاه بشری پرداخته و در حوزه‌های مختلفی مانند تجارت، دولت، دانشگاه و سازمان‌های غیرانتفاعی به کار می‌رود تا پیچیدگی‌های آینده را بررسی و از آنها عبور کند.