Toxic Positivity
مثبت گرایی سمی
مثبت‌گرایی سمی به فرهنگی در سازمان اشاره دارد که در آن تأکید بیش از حد بر نگرش مثبت باعث نادیده گرفتن مشکلات واقعی، احساسات منفی و چالش‌های کارکنان می‌شود. در این فضا، ابراز نگرانی‌ها، انتقادات یا احساسات منفی مورد پذیرش قرار نمی‌گیرد و افراد تحت فشار قرار می‌گیرند که همیشه "مثبت" باشند، حتی در شرایط دشوار.
چالش با مثبت‌گرایی سمی این است که در واقع، برای رشد و بهبود سلامت روانی، لازم است که فرد احساسات مختلف خود را تجربه و ابراز کند، بدون اینکه احساس کند باید همیشه خوشحال و مثبت باشد.
تأثیر در سازمان:
- کاهش رضایت کارکنان، زیرا احساسات و مشکلاتشان نادیده گرفته می‌شود.
- افزایش فرسودگی شغلی (burnout) به دلیل سرکوب احساسات منفی.
- کاهش خلاقیت و نوآوری، زیرا انتقاد سازنده و بحث‌های واقعی سرکوب می‌شوند.
- بی‌اعتمادی میان کارکنان و مدیران، زیرا فضای بازخورد واقعی وجود ندارد.
مثال در سازمان:
مدیری که دائماً به کارمندان می‌گوید: "فقط مثبت فکر کن!" و مشکلات واقعی آنها را نادیده می‌گیرد، در واقع باعث ایجاد مثبت‌گرایی سمی در محیط کار می‌شود. این اصطلاح در سال‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته و به عنوان یکی از مشکلات رایج در سازمان‌ها شناخته می‌شود.